تا جای ممكن، شكرگزار هستی باشید
تا
جای ممكن، شكرگزار هستی باشید؛ نه تنها به خاطر موهبتهای بزرگ، بلكه
برای چیزهای كوچك. ما هیچ حقی نسبت به هستی نداریم. پس هرچه داده می شود،
یك نعمت است. شكرگزاری و سپاس را بیشتر كنید. بگذارید كه شیوه شما شود. از
همه سپاسگزار باشید. اگر كسی شكرگزاری را درك كند، به خاطر چیزهای مثبت و
هم چنین برای چیزهایی كه می توانست تحقق پذیرد، شكرگزاری می كند و اگر
محقق نشد، بازهم شكر می گذارد. وقتی كسی به شما كمك می كند، تشكر می
كنید. این فقط آغاز راه است. سپس شكر می كنید كه كسی به شما آسیب نرسانده
است، در حالیكه ممكن بود چنین شود. وقتی احساس شكرگزاری را درك كنید و
اجازه دهید در عمق وجودتان بنشیند، برای همه چیز شكرگزار می شوید. هرچه
شكرگزارتر باشید، كمتر شكوه و شكایت می كنید. وقتی شكوه و شكایت ناپدید
می شود، فلاكت و شكایت در كنار هم اند. فلاكت در شكایت و ذهن شكایت گزار
لنگر انداخته است. فلاكت در كنار شكرگزاری غیر ممكن است و این یكی از مهم
ترین رازهایی است كه باید آموخت
یکشنبه 8 فروردین 1389 - 9:30:29 AM