× من هزاران سال زیسته ام.و خوب میدانم در پی یافتن و رسیدن و تجربه کردن (عشق) لحظات عمرم سپری شده است ومیشود وخواهد شد عمر :تنها داراییم در این د ن ی ا ست .ولی راضیم چرا که به پای متاع ارزنده ای عمرم رفته است ومیرود وخواهد رفت

آدرس وبلاگ من

nirvana.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/amiri123456

مراقب افکار و گفتارتان باشید

تو یک وجود سه گانه هستی،مرکب از جسم ذهن و روح.تو مظهر تجلی خداوند هستی.یعنی خد اوند در تو متجلی گشته است او تجلی سه-در-یک می باشد.زمان به گذشته،حال و آینده و به اینجا و آنجا و زمان میان آنجا و اینجا قسمت شده است.توصیف زمانی که میان اینجا و آنجا قرار دارد مشکل و فرار است.با این وجود می دانیم که چنین زمانی وجود دارد.این سه جنبه تو در واقع سه انرژی هستند.تو می توانی آنها را فکر کلمه و عمل بنامی.این سه روی هم نتیجه را به وجود می آورد که به زبان شما احساس یا تجربه نامیده می شود .

روح تو مجموعه و کل هر گونه احساسی است که تا کنون داشته ای.آگاهی تو از یک یا چند تا از این جنبه ها خاطره نامیده می شود.وقتی تو خاطره ای داری می گویند تو به خاطر می آوری که به معنی سر هم کردن،یعنی قطعات را روی هم سوار کردن است.وقتی تو هم قطعات وجودت را روی هم سوار می کنی دوباره خود واقعی ات را به خاطر می آوری.فرآیند خلقت از فکر شروع می شود-عقیده،ادراک،تجسم.آنچه تو می بینی زمان عقیده و فکر کسی بوده است.هر چیز که در دنیا وجود دارد،ابتدا به صورت فکر پاک و خالصی بوده است.

این در مورد عالم هستی هم صدق می کند.

فکر اولین مرحله خلقت است.بعد از آن نوبت کلمه می رسد.آنچه بیان می کنی فکری است که بیان می شود.کلمه خلاق است و انرژی خلاق را وارد عالم هستی می کند.کلمات پویاتر از افکار هستند.چون کلمات سطح متفاوتی از ارتعاش فکر هستند.آنها روی عالم هستی تاثیر بیشتری بر جای می گذارند.(تغییر تبدیل تاثیر)

کلمات مرحله دوم خلقت هستند و بعد از آن نوبت عمل می رسد.

اعمال کلمات در حال حرکت هستند.کلمات،افکار بیان شده هستند.کلمات عقاید شکل گرفته شده هستند.عقاید انرژی های به هم پیوسته می باشند.انرژی ها،نیروهای رها شده می باشند.نیروها از عناصر موجود پدید می آیند.عناصر ،ذرات عالم،اجزا کل ، خمیر مایه همه چیز می باشند.

ابتدای هر چیز خداوند است.نهایت هر چیز عمل است.عمل چیزی است که خداوند خلق کرده یا تجربه کرده است.

اولین چیزی که باید در مورد عالم هستی درک کنی این است که هیچ شرایطی نه خوب است و نه بد.

شرایط فقط وجود دارند.بنابراین سعی نکن قضاوت های ارزشی کنی.

دومین چیزی که باید بدانی این است که همه شرایط موقتی هستند.هیچ چیز ساکن باقی نمی ماند، هیچ چیز ایستا باقی نمی ماند.اینکه هرچیزی به چه سمتی تغییر کند بستگی به تو دارد.

سه شنبه 11 اسفند 1388 - 7:27:23 PM